Wzorzec FCI
 Standard nr. 5 -1988

Angielski Cocker Spaniel



Grupa  VIII  FCI
 Aportery, Płochacze i Psy Dowodne. Sekcja 2 - Płochacze
Podlega próbom pracy

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
 

Krótki rys historyczny:
Cocker spaniele wyodrębnione zostały spośród field i springer spanieli wkrótce po utworzeniu Kennel Klubu w roku 1873.
Podobnie jak w przypadku innych psów myśliwskich obserwuje się dzisiaj różnice między psami pracującymi i wystawowymi,
 te ostatnie są cięższe i bardziej krępej budowy.

Wygląd ogólny:
 Wesoły, mocnej budowy pies myśliwski, harmonijny, zwarty.

Ważne proporcje:
Odległość od kłębu do podłoża wynosi w przybliżeniu tyle samo co od kłębu do nasady ogona.

Zachowanie i temperament:
Typowy, żwawy ruch i zawsze wesoło noszony ogon obrazuje radosny charakter psa, szczególnie, kiedy pracuje.
 Łagodny i przywiązany, pełen życia i wigoru.

 Głowa
Mózgoczaszka:
Czaszka: Dobrze rozwinięta, czysto wyrzeźbiona, ani zbyt delikatna, ani zbyt mocna.
Stop: Wyraźny, umiejscowiony w połowie pomiędzy wierzchołkiem nosa a guzem potylicznym.

Trzewioczaszka:
Nos: Wystarczająco szeroki do dobrej pracy.
Kufa: Kwadratowa.
Szczęki/uzębienie: Silne, z idealnym, regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym, tzn. siekacze górne przykrywają
 siekacze dolne i stykają się z nimi ściśle oraz są prawidłowo osadzone w szczękach.
Policzki: Nie wydatne.

Oczy:
Pełne, ale nie wyłupiaste. Ciemnobrązowe lub brązowe, nigdy jasne, w przypadku umaszczenia czekoladowego,
 czekoladowego z przesianiem i czekoladowo-białego, ciemnoorzechowe, harmonizujące z umaszczeniem;
 inteligentne i łagodne w wyrazie, a zarazem czujne, bystre i wesołe; powieki przylegające.

Uszy:
 Płatowate, osadzone nisko – na poziomie linii oczu. Wyciągnięte do przodu sięgają krawędzią do wierzchołka nosa.
Dobrze pokryte długim, prostym i jedwabistym włosem

Szyja:
Średniej długości, umięśniona. Osadzona w dobrze kątowanych łopatkach. Bez podgardla.

Tułów:
Mocny, zwarty.
Grzbiet: Mocny, poziomy, delikatnie opadający od lędźwi do nasady ogona.
Lędźwie: Krótkie i szerokie.

Klatka piersiowa:
Dobrze rozwinięta, głęboka; widziana od przodu ani zbyt szeroka, ani zbyt wąska. Żebra dobrze wysklepione.

Ogon:
Osadzony nieco poniżej linii grzbietu. W ruchu wesoło noszony w poziomie, nigdy uniesiony do góry.
 Dawniej zwyczajowo obcięty (kopiowany).
 Kopiowany: Nigdy zbyt krótki (niewidoczny), ani zbyt długi by przeszkadzał, w czasie pracy w nieustającym ruchu.
Niekopiowany: Nieznacznie zakrzywiony, umiarkowanej długości, proporcjonalny, stwarzający ogólną harmonię; sięgający stawu skokowego.
 Mocny u nasady, zwężający się ku końcowi; dobrze owłosiony (z „piórem”) odpowiednio do całości owłosienia.
 Żywy w ruchu, noszony poziomo, nigdy powyżej linii grzbietu i nigdy nieśmiało podwinięty.

Kończyny:
Kończyny przednie:
 Kończyny o mocnym kośćcu, proste, odpowiednio krótkie ze względu na ich siłę.
 Nie za krótkie, by przeszkadzały w ogromnym wysiłku, jaki jest wymagany od tego wspaniałego psa myśliwskiego.
Łopatki: Ukośnie ustawione, lekkie.
Łapy: Zwarte, z grubymi opuszkami, kocie.
Kończyny tylne:
Zad: szeroki, dobrze zaokrąglony, dobrze umięśniony. Mocny kościec.
Stawy kolanowe: Dobrze kątowane.
Stawy skokowe: Śródstopia krótkie poniżej stawu skokowego, dające dobrą siłę napędową.
Łapy: Zwarte, z grubymi opuszkami, kocie.

Chód:
 Swobodny, z dobrym wykrokiem.

Okrywa włosowa:
Włos: Gładki, jedwabisty, nigdy szorstki czy falisty, nie zbyt obfity, nigdy kręcony.
 Dobrze owłosione kończyny przednie, tułów oraz kończyny tylne powyżej stawów skokowych.
Umaszczenie:
 Jednolite: czarne, rude, złote, czekoladowe, czarne podpalane, czekoladowe podpalane.
 Bez bieli z wyjątkiem niewielkiej plamki na piersi.
 Dwubarwne: biało-czarne, biało-pomarańczowe, biało-czekoladowe, biało-cytrynowe, z nakrapianiem lub bez.
 Trójbarwne: biało-czarne i biało-czekoladowe z podpalaniem
 Przesiane: niebieskie, pomarańczowe, cytrynowe, czekoladowe, niebieskie z podpalaniem, czekoladowe z podpalaniem.

Waga i włos:
Wysokość w przybliżeniu:
psy 39 – 41 cm,
suki 38 – 39 cm
Waga w przybliżeniu: 13 – 14,5 kg

Wady:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane, jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia
 oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa i zdolności do wykonywania pracy, do której był przeznaczony.

Wady dyskwalifikujące:
– Agresja lub wyraźna lękliwość
– Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane.
Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.
 

KOMENTARZ DO WZORCA  >>>